Η συνδιάσκεψη με τίτλο «Η εκατονταετηρίδα της Κομμουνιστικής Διεθνούς: Από την Κομιντέρν στο Παγκόσμιο Κόμμα του Μέλλοντος» -που διοργανώθηκε από το διαδικτυακό τόπο RedMed και το Βαλκανικό Σοσιαλιστικό Κέντρο Κριστιάν Ρακόφσκι και φιλοξενήθηκε από το DIP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα)- πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στην Kωνσταντινούπολη (Istanbul) την Kυριακή 10 Φεβρουαρίου. Tο πλήθος γέμισε ασφυκτικά το θέατρο Beyoglu Ses, στο κέντρο της Πόλης, σε μια ενθουσιώδη ατμόσφαιρα. H εκδήλωση κράτησε 7 ώρες.
Η συνδιάσκεψη συγκέντρωσε σοσιαλιστές από την Αργεντινή, την Ελλάδα, Ρωσία, Γαλλία, Βουλγαρία, Σερβία, Αζερμπαϊτζάν, Μακεδονία, Φινλανδία, Ιράν και, φυσικά, από την Τουρκία. Οι εργάτες των εργοστασίων HT Solar και της Cargill έβαλαν το στίγμα τους, στην αρχή της συνδιάσκεψης.
Εργάτες της HT Solar: «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!»
Η συνάντηση ξεκίνησε με προλεταριακές αντιπροσωπείες από δύο εργοστάσια, το ένα στο Gebze, μια βιομηχανική ζώνη κοντά στην Κωνσταντινούπολη και το άλλο στην Προύσα, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, ένα βιομηχανικό κόμβο, εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη. Αυτά τα δύο εργοστάσια είναι μεταξύ των πολλών εργασιακών χώρων όπου το DIP κάνει δουλειά μέσα στην εργατική τάξη. Αυτές οι δύο αντιπροσωπείες συμβόλιζαν την υποστήριξη των προχωρημένων στρωμάτων της τουρκικής εργατικής τάξης στο διεθνισμό.
Πέρυσι, οι εργαζόμενοι της HT Solar δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν το συνέδριο αφιερωμένο στην εκατονταετηρίδα της Οκτωβριανής Επανάστασης που πραγματοποιήθηκε στην ίδια αίθουσα λόγω του ξεκινήματος απεργίας και κατάληψης του εργοστασίου στον αγώνα τους για το συνδικαλισμό στην Τούζλα. Οι εργαζόμενοι της ΗΤ Solar συμμετείχαν στη συνδιάσκεψη φέτος ως μέλη συνδικάτων και με την αυτοπεποίθηση ότι είναι πρωτοπορία ενός επιτυχημένου εργατικού αγώνα. Οι εργαζόμενοι της ΗΤ ανέβηκαν στην εξέδρα όλοι μαζί με συνθήματα «κατάληψη, απεργία, αντίσταση». Η ομιλία των εργαζομένων στην ΗΤ ήταν ένα μανιφέστο του εργατικού αγώνα. Οι φράσεις «κερδίσαμε το δικαίωμα της συνδικαλιστικής οργάνωσης με την απεργία και την αντίσταση» διακόπηκαν από τα συνθήματα «κατάληψη, απεργία, αντίσταση». Η συντρόφισσά μας, η οποία είναι εκπρόσωπος των εργαζομένων στο εργοστάσιο της HT Solar, δήλωσε ότι η κινεζική εταιρεία που υποστηρίχθηκε από την τουρκική κυβέρνηση και την εργοδοτική Τουρκική Μεταλλουργική Ένωση επιτέθηκε στους Τούρκους εργαζόμενους. Στη συνέχεια εξήγησε ότι η επίθεση των αφεντικών είναι διεθνής, και έκλεισε την ομιλία της με το «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!» προκαλώντας ενθουσιασμό σε μια αίθουσα που αντήχησε από χειροκροτήματα και συνθήματα.
Οι εργαζόμενοι της Cargill αντιστέκονται για 299 ημέρες: «Αντιστεκόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας»
Οι εργαζόμενοι της Cargill ανέβηκαν επίσης στην εξέδρα με το σύνθημα «η ενότητα των εργαζομένων θα υπερισχύσει του κεφαλαίου» και με ένα πανό που έγραφε: «οι πατέρες αντιστέκονται για να ζουν καλά τα παιδιά» όπου είχαν φωτογραφίες των παιδιών τους. Ο Suat Karlikaya, εξ ονόματος των εργαζομένων που απολύθηκαν από το Αμερικάνικο μονοπώλιο τροφίμων Cargill μετά από μια προσπάθεια συνδικαλιστικής οργάνωσης, δήλωσε ότι ήταν στην 299η ημέρα της αντίστασης μπροστά στο εργοστάσιό τους και συνέχισαν αυτόν τον αγώνα όχι μόνο για να πάρουν τα δικαιώματά τους, αλλά και να αφήσουν ένα έντιμο μέλλον στα παιδιά τους. Ο Karlikaya είπε ότι «αν νικήσουν οι εργάτες της Cargill, θα νικήσει ολόκληρη η εργατική τάξη» και συνέχισε την ομιλία του αναφέροντας τις προσπάθειές τους να εξηγήσουν τον αγώνα τους στους ανθρώπους στα χωριά και στις τριγύρω περιοχές. Αυτή η ενθουσιώδης και ουσιαστική ομιλία τελείωσε με τα συνθήματα «οι εργαζόμενοι της Cargill δεν είναι μόνοι» και «η νίκη θα έρθει μέσα από εκείνους τους εργάτες που αντιστέκονται».
Διεθνισμός ενάντια στο ΝΑΤΟ και τον ιμπεριαλισμό
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με τις ομιλίες των διεθνών επισκεπτών που χαιρέτησαν τη συνδιάσκεψη. Από τα εδάφη της Επανάστασης των Νεοτούρκων, τη Μακεδονία, η Liliana Istatova, εκπρόσωπος της Levica, αναφέρθηκε στους αγώνες του κόμματός της και στην πολιτική κατάσταση στη χώρα της. Πήρε αποφασιστική στάση ενάντια στην ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, επέκρινε τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση για την υπέρ του ΝΑΤΟ στάση τους και απηύθυνε έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη.
Η Daniela Penkova και ο Ilian Stanchev από τη Βουλγαρία ανέφεραν ότι ο αυξανόμενος εθνικισμός στη Βουλγαρία πηγαίνει χέρι-χέρι με τις επιθέσεις στα εργατικά δικαιώματα. Οι σύντροφοι που εργάζονται στο συνδικαλιστικό κίνημα στη Βουλγαρία τόνισαν ότι οι επιθέσεις γίνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη και η Βουλγαρία είχε το μερίδιό της και ότι ο αγώνας πρέπει να παράγει με τον ίδιο τρόπο μια διεθνή απάντηση.
Ο Pavle Ilich, από τη Marks21 οργάνωση από τη Σερβία, ανέβηκε βήμα με το σλόγκαν «Τα Βαλκάνια θα γίνουν ο τάφος του ΝΑΤΟ». Με μια ισχυρή διεθνιστική προοπτική, κάλεσε για μια διεθνιστική και αντιιμπεριαλιστική συνδιάσκεψη στο Βελιγράδι για την 20ή επέτειο του βομβαρδισμού του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία.
Ο Chingiz Topchiyev μιλώντας εξ ονόματος της ομάδας Heqiqat από το Αζερμπαϊτζάν, εξέφρασε την πεποίθηση ότι τα δύο έθνη της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν είναι πολύ κοντά και αδελφικά παρά την δημαγωγία του σοβινισμού ως «δύο κράτη, ένα έθνος» και υπογράμμισε τη σημασία του Συνεδρίου των Λαών της Ανατολής από την Κομιντέρν στο Μπακού για την ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος στην Τουρκία. Ο Topchiyev, ενώ αγωνίζεται ενάντια στην εξουσία των ολιγαρχών στο Αζερμπαϊτζάν, υπογράμμισε τη σημασία μιας ανεξάρτητης οργάνωσης από την φιλοαμερικανική και τη φιλονατοϊκή φιλελεύθερη αντιπολίτευση.
Μιλώντας για λογαριασμό της Μαρξιστικής Εργατικής Ένωσης από τη Φινλανδία, ο Δημήτρης Μιζάρας μίλησε για την ιστορική εξέλιξη της επανάστασης και για το ρόλο της Κομιντέρν σε αυτή τη διαδικασία στη Φινλανδία, μια χώρα που γειτνιάζει με τη χώρα της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Ομιλητές με κίτρινα γιλέκα
Εκ μέρους της ROR (Renaissance Ouvriere Revolutionnaire), αγωνιστών που παίρνουν μέρος στο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων της Γαλλίας, ο Guy Hesser, εξήγησε την εξέλιξη του κινήματος και έδωσε πληροφορίες σχετικά με τα ψέματα των μέινστριμ μέσων ενημέρωσης. Εξήγησε ότι η ROR είχε προηγουμένως αναλύσει την καπιταλιστική κρίση που θα μπορούσε να τονώσει ξανά τις λαϊκές εξεγέρσεις και, ως εκ τούτου, σε αντίθεση με άλλες παρατάξεις της αριστεράς, η ROR δεν καθυστέρησε να συμμετάσχει στο κίνημα των κίτρινων γιλέκων και να παρέμβει. Ο σύντροφος μας από τη φοιτητική δραστηριότητα της ROR μοιράστηκε με τους συμμετέχοντες το πώς αναπτύχθηκε ο πανεπιστημιακός αγώνας σε αλληλεπίδραση με τα Κίτρινα Γιλέκα και τη στάση της ROR σε αυτή τη διαδικασία. Κατά τη διάρκεια των ομιλιών των γάλλων συντρόφων, φωνάζοντας συνθήματα όπως «αυτό είναι μόνο η αρχή, συνεχίζουμε το αγώνα», το οποίο ήταν το σλόγκαν του Μάη του 1968 στη Γαλλία ("ce n'est que le début, la lutte continue") και έγινε επίσης συνώνυμο της εξέγερσης του Gezi στην Τουρκία.
Μήνυμα από τη Βενεζουέλα: «Η εργατική τάξη της Βενεζουέλας δεν έχει ηττηθεί»
Διαβάστηκε το μήνυμα της Opcion Obrera από τη Βενεζουέλα, του αδελφού κόμματος του DIP στη Βενεζουέλα, το οποίο καλεί σε αγώνα ενάντια στο αμερικανικό πραξικόπημα και την ιμπεριαλιστική πολιορκία, και χαιρετίζει το συνέδριο με μια επαναστατική διεθνιστική προοπτική. Το μήνυμα περιείχε τις ακόλουθες δηλώσεις: «Πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από τις θέσεις της Κομιντέρν στην Ανατολή, από το εθνικό ζήτημα και το ζήτημα των αποικιών και θα πρέπει να μπορούμε να τις εμπλουτίσουμε με τις σελίδες που μπορούμε να γράψουμε στη Βενεζουέλα στο παρόν. Η υπέρβαση του αστικού εθνικισμού εξαρτάται από το σπάσιμο των μαζών από αυτόν. Σήμερα αντιμετωπίζουμε τη στρατιωτική απειλή κατάληψης από τους ιμπεριαλιστές και την απειλή ενός εμφυλίου πολέμου. Ωστόσο, η εργατική τάξη της Βενεζουέλας δεν έχει ηττηθεί. Ο αγώνας μας συνεχίζεται παρά τις δυσκολίες εδώ».
Επίσης, ο Iosif Abramson, εξ ονόματος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος των Ρώσων Κομμουνιστών (RPK), ο Tamás Krausz, εξ ονόματος του μαρξιστικού περιοδικού Eszmelet από την Ουγγαρία και της Ιαπωνικής Επαναστατικής Κομμουνιστικής Ένωσης (Επαναστατική Μαρξιστική Παράταξη), χαιρέτισαν τη διάσκεψη.
Στη διεθνή σύνοδο, μίλησαν ο Σάββας Μιχαήλ-Μάτσας από την Ελλάδα, γενικός γραμματέας του EEK (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα), ο Jorge Altamira από την Αργεντινή, ο ιστορικός ηγέτης του Partido Obrero (Εργατικό Κόμμα), η Daria Mitina από τη Ρωσία, γραμματέας διεθνών σχέσεων και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΟΚΡ (Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας) και ο Sungur Savran, επικεφαλής του DIP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα).
Γενικός Γραμματέας του ΕΕΚ Σάββας Μιχαήλ-Μάτσας: «Ο Τράμπ φοβάται το σοσιαλισμό»
Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο Σάββας Μιχαήλ, σχολίασε την παγκόσμια κατάσταση από οικονομική και πολιτική άποψη. Ανέφερε ότι η οικονομική κρίση του καπιταλισμού εμφανίζεται μέσω πολιτικής κρίσης. Παρομοίασε τη Μέση Ανατολή με ένα ενεργό ηφαίστειο πολέμου, τόνισε τη σημασία της επαναστατικής πολιτικής του πολέμου ενάντια στον πόλεμο σε αντίθεση με μια ειρηνική στάση. Ανέφερε επίσης ότι η ΕΕ βρίσκεται σε διαδικασία αποσύνθεσης, το χάος του Brexit ακολουθεί την ελληνική χρεοκοπία και το σχέδιο της ΕΕ με τον Γαλλο-Γερμανικό άξονα καταρρέει. Υποστήριξε ότι αυτό συμπίπτει με τον χαμηλής έντασης εμφύλιο πόλεμο στο εσωτερικό πολιτικό οικοδόμημα των ΗΠΑ -μια χώρα που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κυβερνηθεί- που δεν περιορίζεται σε μια σύγκρουση ανάμεσα στις κυρίαρχες τάξεις, αλλά στην πραγματικότητα έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία. Σ' αυτήν ακριβώς τη βάση, υπογράμμισε την ομιλία του Trump που μίλησε για μια σοσιαλιστική απειλή («η Αμερική δεν θα υπάρξει ποτέ σοσιαλιστική χώρα»)· αυτό, είπε, αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, μετά από έναν αιώνα που έβλεπαν την ερυθρή απειλή να έρχεται από το εξωτερικό, από τη Σοβιετική Ένωση και τους συμμάχους της, τώρα βλέπουν την απειλή του σοσιαλισμού να αναδύεται εντός των συνόρων της.
Ο ηγέτης του Partido Obrero Jorge Altamira: «Η προλεταριακή δικτατορία δεν μπορεί να υπερασπιστεί χωρίς τη Διεθνή»
Στην ομιλία του, ο Jorge Altamira τόνισε ότι η Τρίτη Διεθνής (Κομιντέρν) αποτελεί ένα άλμα προς τα εμπρός για το διεθνές επαναστατικό εργατικό κίνημα. Υπογράμμισε το γεγονός ότι αυτό που ήταν προηγουμένως ένα κίνημα που δραστηριοποιούνταν μόνο στην Ευρώπη, τελικά συναντήθηκε με τα καταπιεσμένα έθνη και τις αποικίες δημιουργώντας πραγματικά ένα παγκόσμιο κόμμα, με την Κομιντέρν, ως σημαντική στιγμή του. Υπογραμμίζοντας τη σημασία της ανάλυσης του Λένιν για τον καπιταλισμό σε αποσύνθεση ως θεμελιώδη ιδέα της Κομιντέρν, ο Altamira δήλωσε ότι η βάση μιας επαναστατικής πολιτικής ενάντια στις παραλλαγές του ρεφορμισμού έγκειται σ' αυτήν την κατανόηση. Κατά την αξιολόγηση της κατάστασης στη Λατινική Αμερική, μια ήπειρο κάτω από σοβαρές αστικές επιθέσεις από τη Βενεζουέλα και τη Βραζιλία ως την Αργεντινή, επισήμανε ότι το γεγονός πως η ήπειρος δεν μπορεί να κυβερνηθεί στα χέρια της μπουρζουαζίας και του ιμπεριαλισμού, αποτελεί περαιτέρω απόδειξη της ιδέας του Λένιν. Ο Altamira υπενθύμισε ότι υπό τη σταλινική γραφειοκρατία, η Κομιντέρν εκφυλίστηκε από το να είναι μια πρωτοπορία των επαναστάσεων σε ένα εμπόδιο. Ό,τι ήταν κάποτε δημιουργός των επαναστατικών κομμάτων μετατράπηκε σε μηχανισμό καταστροφής τους. O σταλινισμός ισχυριζόταν ότι προστατεύει την προλεταριακή επανάσταση, η ιστορία ωστόσο απέδειξε ότι ο Τρότσκι είχε προβλέψει ότι η άμυνα του σοβιετικού κράτους (δικτατορία του προλεταριάτου) ήταν αδύνατη χωρίς τη Διεθνή και ότι η κατάργησή της θα οδηγούσε μόνο στην καπιταλιστική παλινόρθωση.
Η Darya Mitina από το OKP: «Η Κομιντέρν ήταν η μεγαλύτερη και ισχυρότερη οργάνωση στην ιστορία»
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Eνωμένου Κομμουνιστικού Κόμματος και Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων, η Darya Mitina από τη Ρωσία επικεντρώθηκε στη διαδικασία που οδηγεί από τη Δεύτερη Διεθνή στην Τρίτη Διεθνή. Υπογράμμισε την ιδέα του ρόλου της διάδοσης της επανάστασης στην Ευρώπη μέσω της Κομιντέρν ως αναγκαίας για την επιτυχία της ρωσικής επανάστασης, μια ιδέα που μοιραζόντουσαν ο Λένιν και ο Τρότσκι. Αργότερα υπογράμμισε το ρόλο του σοβιετικού κράτους στην ανάπτυξη της Κομιντέρν, πώς βήμα-βήμα η Κομιντέρν μεγάλωσε σε μια γιγαντιαία οργάνωση που στέγαζε 300.000 υπαλλήλους και δημιούργησε ένα τεράστιο δίκτυο σε όλο τον κόσμο. Με αυτή την έννοια, η Darya Mitina, στην ομιλία της, περιέγραψε επίσης την Κομιντέρν από μια διαφορετική προοπτική ως μια κορυφή για το παγκόσμιο προλεταριάτο.
Sungur Savran: «Εργατικός διεθνισμός ενάντια στον υποκριτικό αστικό κοσμοπολιτισμό»
Ο Sungur Savran ξεκίνησε την ομιλία του χαιρετίζοντας τους αγώνες των εργαζομένων της HT Solar και της Cargill. Εξέθεσε τον υποκριτικό χαρακτήρα του αστικού κοσμοπολιτισμού, λέγοντας ότι η διεθνής συνεργασία των αστών δεν έχει τίποτα το ένδοξο και ότι αυτός ο ψευτοδιεθνισμός είναι, κατ' ουσίαν, εχθρικός απέναντι στην εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους λαούς. Σημείωσε ότι το ίδιο συμβαίνει και με την «εθνική και εγχώρια» ρητορική του Ερντογάν, πολιτικού του οποίου η καριέρα ξεκίνησε υπό τις φτερούγες του ιμπεριαλισμού. Υπενθύμισε ότι ο ταξικός αγώνας είναι αυθεντικός, αλλά από την άλλη πλευρά η εργατική τάξη είναι διεθνής και οι καταπιεσμένοι λαοί από όλα τα έθνη μπορούν πραγματικά να ενωθούν υπό την ταξική πάλη.
Η εχθρότητα μεταξύ του Κομμουνισμού και των Μουσουλμάνων είναι ένα ψέμα!
Ο Sungur Savran υπενθύμισε ότι η Κομιντέρν απλώθηκε στους καταπιεσμένους λαούς και ιδιαίτερα στους Μουσουλμάνους και είπε ότι η ευρέως διαδεδομένη ιδέα πως ο Κομμουνισμός και οι Μουσουλμάνοι είναι εχθροί είναι ψέμα και προπαγάνδα. Επισήμανε τη σημασία του Συνεδρίου των Λαών της Ανατολής στο Μπακού. Είπε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας ιδρύθηκε μετά από αυτό το συνέδριο από τον Mustafa Suphi και τους συντρόφους του και ιδρύθηκε ως τμήμα του παγκόσμιου κόμματος της Κομιντέρν· μια κρίσιμη πτυχή του κόμματος που έχει ξεχαστεί από πολλούς που ισχυρίζονται ότι ακολουθούν αυτή την παράδοση, αλλά τη διατηρούμε ως κληρονομιά μας στο DIP.
Μήνυμα προς τη Βενεζουέλα: Είμαστε μαζί σας ενάντια σε κάθε είδος ιμπεριαλισμού!
Ο Sungur Savran έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη Βενεζουέλα στην ομιλία του. Έκανε μέρος της ομιλίας του στα ισπανικά και, δείχνοντας την αφίσα που κρέμονταν στον τοίχο που έγραφε "¡Abajo el golpe imperialista en Venezuela! ¡Fuera Yanquis de América Latina!" ("Κάτω το ιμπεριαλιστικό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα! Γιάνκηδες έξω από τη Λατινική Αμερική!") είπε: "Hermanos y hermanas! Somos con ustedes en contra todo imperialismo, yanki o europeo! Que ustedes resistan! Los proletarios y los pobres de todo el mundo están con ustedes! Es el mismo combate en cada país por el pan y la libertad!" Μεταφρασμένο στα ελληνικά, αυτό σήμαινε: «Αδελφοί και αδελφές! Ενάντια σε όλες τις μορφές του ιμπεριαλισμού, είτε είναι αμερικανικός είτε ευρωπαϊκός, είμαστε πάντα μαζί σας! Αντισταθείτε! Οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί σε όλες τις χώρες είναι μαζί σας! Ο αγώνας παντού είναι αυτός του ψωμιού και της ελευθερίας!»
Ο Tamas Krausz από την Ουγγαρία: «Η κοινωνική επανάσταση δεν είναι πίσω μας, αλλά μπροστά μας»
Ορισμένοι από τους ομιλητές που προσκλήθηκαν στη συνάντηση δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν λόγω άλλων υποχρεώσεων, αλλά απέστειλαν γραπτές συνεισφορές στη συνδιάσκεψη, οι οποίες συνοψίστηκαν από τους προέδρους των δύο συνόδων. Ένας τέτοιος ομιλητής ήταν ο Tamas Krausz, εκδότης του μαρξιστικού περιοδικού Eszmelet από την Ουγγαρία. Στο έγγραφό του, συνοψισμένο από τον πρόεδρο της πρώτης συνόδου, ο Krausz επικεντρώθηκε στη βραχύβια Ουγγρική Σοβιετική Δημοκρατία του 1919. Υπερασπίστηκε τα επιτεύγματά της απέναντι στις επιθέσεις όλων των ουγγρικών δεξιών ιδεολόγων της εποχής μας. Επίσης είπε: «Η υπόθεση της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ, του Λένιν και του Τρότσκι, του Μπέλα Κουν και του Tibor Szamuely, του Γκέοργκ Λούκατς και του Αντόνιο Γκράμσι δεν απέτυχε, ανεξάρτητα από το τι λένε οι αστικοί ιδεολογικοί μηχανισμοί. Αυτό που απέτυχε πραγματικά ήταν το πρώτο μεγάλο πείραμα του σοσιαλισμού, αφότου παραμορφώθηκε και έγινε κρατικός σοσιαλισμός· και τα ανώτερα στρώματα της γραφειοκρατίας προδώσανε την υπόθεση. Η κοινωνική επανάσταση όπως την εννοούσε ο Μαρξ, αγαπητοί σύντροφοι, φίλοι, δεν είναι πίσω μας, είναι μπροστά μας!»
Μετά από 100 χρόνια, η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ συνεχίζουν να ζουν στις επαναστάσεις: «Ήμουν, είμαι, θα είμαι!»
Η τελευταία σύνοδος ξεκίνησε με μια παρουσίαση από τον πρόεδρο της συνόδου για λογαριασμό του Επαναστατικού Εργατικού Κόμματος σχετικά με τη ζωή και τον αγώνα της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ για την εκατονταετηρίδα του θανάτου τους. Η παρουσίαση προέβαλε τη θεωρητική και πολιτική δύναμη και ρητορική δεξιότητα της Ρόζας Λούξεμπουργκ συμπληρώνοντας τον Λίμπκνεχτ ως ισχυρό αγκιτάτορα ηγέτη και άνθρωπο της δράσης. Υπενθύμισε ότι η Ρόζα και ο Καρλ δολοφονήθηκαν με διαταγή του ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών Έμπερτ και του Υπουργού Άμυνας Νόσκε. Tο σημερινό ίδρυμα με την ονομασία Έμπερτ συνεχίζει να υπηρετεί τον ιμπεριαλισμό ύπουλα ως εχθρός της εργατικής τάξης μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με: «το σύνθημα της Ρόζας Λούξεμπουργκ 'Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα' στέκεται μπροστά μας με όλη του την πρακτικότητα σήμερα. Αλλά ταυτόχρονα, με τις εξεγέρσεις των μαζών, με τις λαϊκές εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, η επανάσταση λέει «ήμουν, είμαι, θα είμαι!»· αναζητώντας την ηγεσία της, περιμένοντας την ημέρα της. Γι' αυτό σήμερα, εκατό χρόνια αργότερα, αξιώνουμε την κληρονομιά της Ρόζας και του Λίμπκνεχτ και αναγνωρίζουμε ως αποστολή το να τους τιμήσουμε για την εκατονταετηρίδα της Κομιντέρν.»
Pablo Heller: Πρέπει να οικοδομήσουμε επαναστατικά κόμματα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο με το πρόγραμμα της προλεταριακής δικτατορίας για τη νίκη της εργατικής τάξης!
Ο Pablo Heller, μέλος της Εθνικής Επιτροπής του Κόμματος Obrero, με αναφορά στο Λένιν, τόνισε ότι η διάκριση μεταξύ της Κομιντέρν στο πλαίσιο της ιστορικής εξέλιξης των διεθνών σχέσεων έγκειται στην πραγματοποίηση της «προλεταριακής δικτατορίας», του κεντρικού συνθήματος του Μαρξ. Στην παρουσίασή του, ο Pablo Heller επικεντρώθηκε στην ακόλουθη ανάλυση: Η Κομιντέρν ιδρύθηκε κυρίως με βάση ένα σαφές και ρητό πρόγραμμα και το συγκεκριμένο πρόγραμμα υλοποιήθηκε με τη συζήτηση και την οριοθέτηση από την οπορτουνιστική γραμμή της Δεύτερης Διεθνούς. Ο διεθνισμός δε βασίζεται σε μια αρχή καθαρά ηθικής αλληλεγγύης, βρίσκει την ουσία του στη βάση του διεθνούς χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων· τα καπιταλιστικά εθνικά κράτη έχουν γίνει εμπόδιο και οι κρίσεις που οδηγούν στην καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων αποκαλύπτουν το ζήτημα της εξουσίας με έναν άμεσο τρόπο. Ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό είναι ένας αγώνας για την εξουσία, όπως φαίνεται σαφώς στην ίδρυση της Κομιντέρν και η ίδρυση επαναστατικών κομμάτων τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, αποτελεί ιστορικό και τρέχων καθήκον.
Fikret Bashkaya: Ο καπιταλισμός έχει φτάσει στα όριά του!
Ο Fikret Bashkaya συνέβαλε στη συνδιάσκεψή μας ως ένας από τους κορυφαίους μαρξιστές διανοούμενους της Τουρκίας κι ένας μαχητής των ιδεών που έκανε τον διεθνισμό σημαντικό μέρος του πνευματικού του αγώνα, χωρίς να φοβάται ποτέ να πληρώσει το τίμημα για τη διαμάχη του με την επίσημη ιδεολογία. Στην ομιλία του, είπε ότι ο καπιταλισμός έχει φτάσει στα όρια της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και των φυσικών πόρων, και ότι η ιδέα του καπιταλισμού που μπορεί πάντα να ανανεώνεται βασίζεται σε μια μεγάλη ψευδαίσθηση. Δήλωσε ότι ο καπιταλισμός πρέπει να ξεπεραστεί για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας και αυτό δεν θα ήταν ποτέ δυνατό μέσα στα εθνικά σύνορα. Ο Bashkaya συνέχισε ως εξής: «Είναι, επομένως, χωρίς νόημα να συζητήσουμε εάν μια διεθνής είναι απαραίτητη ή όχι. Αυτό που συζητήσαμε είναι το είδος της Διεθνούς οργάνωσης που χρειάζεται». Ο Fikret Bashkaya δήλωσε ότι η ιδέα του ήταν ότι η μελλοντική Διεθνής θα μπορούσε να μοιάζει με την Πρώτη Διεθνή που περιλάμβανε πολλά κόμματα και διαφορετικές ιδεολογίες. Επέκρινε την αρχή της Κομιντέρν για ένα κομμουνιστικό κόμμα σε κάθε χώρα και υπερασπίστηκε μια ομοσπονδιακή τάση και όχι ένα παγκόσμιο κόμμα.
Sungur Savran: Ας ενώσουμε το πρόγραμμα της Τέταρτης Διεθνούς με την οργάνωση της Κομιντέρν!
Στην τελευταία σύνοδο, ο Sungur Savran είπε ότι συμφωνεί με το Bashkaya σχετικά με την προλεταριακή δικτατορία που θα πρέπει να είναι πολυκομματική, αλλά ως ένα παγκόσμιο κόμμα η Διεθνής δεν θα πρέπει να είναι ομοσπονδιακή, αλλά δημοκρατικά συγκεντρωτική. Ο Sungur Savran δήλωσε ότι η Κομιντέρν ως παγκόσμιο κόμμα είναι μια εκδήλωση του λενινιστικού κόμματος στη διεθνή σκηνή. Είπε ότι ο τύπος που πρέπει να ακολουθηθεί για το μέλλον διεθνώς είναι η ένωση του προγράμματος της Τέταρτης Διεθνούς με την οργάνωση της Κομιντέρν.
Iosif Abramson: «Η μελλοντική Διεθνής μια νέα οργάνωση που δανείζεται από τα προγράμματα της Κομιντέρν και της Τέταρτης Διεθνούς»
Εκτός από τον Tamas Krausz της Eszmelet από την Ουγγαρία, υπήρξε κι ένας δεύτερος ομιλητής ο οποίος είχε προσκληθεί αλλά δεν μπόρεσε να παρευρεθεί. Αυτός ήταν ο Iosif G. Abramson, ο οποίος έστειλε εισήγηση εκ μέρους του κόμματός του RPK (Ρωσικό Κόμμα Κομμουνιστών), του οποίου είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Έχοντας μιλήσει στην προηγούμενη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη για τα 100χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης το 2017, ο Abramson έτυχε μεγάλου θαυμασμού από το κοινό. Στην εργασία του, συνοψισμένη από τον πρόεδρο της συνόδου, μίλησε για την εξέλιξη της Κομιντέρν από τη Δεύτερη Διεθνή και μετά, επαίνεσε την Κομιντέρν υπό τον Λένιν κατά τα τέσσερα πρώτα συνέδριά της. Όσον αφορά τη μεταγενέστερη περίοδο, η εκτίμησή του ήταν σαφής και συνοπτική: «Πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή στις αρνητικές στιγμές της ιστορίας της Κομιντέρν. Απορρέουν από τις μεμονωμένες δογματικές συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν τη σταλινική υποχώρηση από τη μαρξιστική διαλεκτική, η οποία επικράτησε, μετά το θάνατο του Λένιν στο ΚΚΣΕ(μπ.), τη φυσική βάση της Κομιντέρν». Κοιτάζοντας το μέλλον, στο τέλος της εργασίας του, ο Abramson υπογράμμισε τη σημασία μιας νέας Διεθνούς, η οποία, με τα δικά του λόγια, πρέπει να είναι «μια νέα οργάνωση με ένα πρόγραμμα που να ανταποκρίνεται στις σημερινές πραγματικότητες. Ορισμένες διατάξεις των προγραμμάτων της Τρίτης και της Τέταρτης Διεθνούς μπορούν επίσης να ενσωματωθούν σε αυτό το πρόγραμμα εφόσον έχουν περάσει το τεστ του χρόνου.»
Levent Dolek: Η Διεθνής είναι το κόμμα, το πρόγραμμά της είναι η δικτατορία του προλεταριάτου!
O Levent Dolek, ο οποίος έκανε την τελική ομιλία, δήλωσε ότι η συνδιάσκεψη εκπλήρωσε το στόχο της να συζητήσει την οικοδόμηση ενός παγκόσμιου κόμματος για την επανάσταση, όχι ένα ιστορικό μνημόσυνο της Κομιντέρν. Η συνδιάσκεψη θεώρησε την Κομιντέρν σχεδόν σε κάθε ομιλία ως κορυφαία οργάνωση του διεθνούς εργατικού κινήματος και του επαναστατικού κόμματος. «Η δικτατορία του προλεταριάτου» υπερασπίζεται σήμερα, όπως και χθες ως η πιο συνοπτική έκφραση του προγράμματος της εργατικής τάξης, όχι ως ιστορικός ορισμός που μνημονεύεται ντροπιαστικά ενώπιον της δημοκρατικής κοινής γνώμης. Για πολλά χρόνια, δήλωσε ο Levent Dolek, όσοι κατηγόρησαν τους επαναστάτες μαρξιστές για ταξικό αναγωγισμό επέβαλαν τον ταυτοτικό αναγωγισμό και μάλιστα μείωσαν τον σοσιαλισμό σε μια ταυτότητα. Επικρίνοντας τις πρόσφατες προσπάθειες νομιμοποίησης των συνεργασιών με τον ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη υπό την σοσιαλιστική ταυτότητα, ο Dolek δήλωσε ότι οι ταυτότητες δεν σήμαιναν τίποτα και αυτό που έχει σημασία είναι το πρόγραμμα και το κόμμα. Είπε ότι δεν καλούμε κανέναν να συγκεντρωθεί κάτω από μια ταυτότητα, καλούμε για ένα επαναστατικό πρόγραμμα που στοχεύει στην εργατική εξουσία και στην οικοδόμηση ενός παγκόσμιου κόμματος εξοπλισμένου με αυτό το πρόγραμμα. Στόχος μας, είπε, είναι να αναρριχηθούμε στην κορύφωση που εκπροσωπεί η Κομιντέρν, πατώντας στην προγραμματική κορυφή της Τέταρτης Διεθνούς. Ο Dolek ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας ότι «Θα πολεμήσουμε με τη Διεθνή και θα κερδίσουμε».
Η Διεθνής θα είναι η ανθρώπινη φυλή!
Μετά την ομιλία του, η διεθνής αντιπροσωπεία ανέβηκε στην εξέδρα μαζί, κρατώντας ένα πανό στην ισπανική γλώσσα «Κάτω το ιμπεριαλιστικό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα! Γιάνκηδες έξω από τη Λατινική Αμερική!», και τραγούδησαν μαζί με όλους στο θέατρο τη Διεθνή στις γλώσσες τους, 11 συνολικά. Η συνδιάσκεψη τελείωσε με μεγάλο ενθουσιασμό με το σύνθημα: «Ζήτω η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση!»
