Η ανάκληση του πτυχίου του Εκρέμ Ιμάμογλου, του βασικού ανταγωνιστή του Ερντογάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές, ακολουθούμενη από την κράτησή του ως μέρος μιας σειράς κατηγοριών κατά του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης, είναι άλλη μια επιχείρηση του δεσποτισμού του Ερντογάν. Η ανάκληση του πτυχίου δεν έχει καμία δικαστική ή διοικητική σχέση με τις επιχειρήσεις κατά του δήμου. Το γεγονός ότι αυτές οι εντολές διαδέχονταν η μία την άλλη εντός 24 ωρών και οι 4 ημέρες κράτησής του ακολούθησαν αμέσως 4 ημέρες αναστολής όλων των διαδηλώσεων στην Κωνσταντινούπολη, μια de facto κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, τις μέρες λίγο πριν στις προκριματικές εκλογές για τον κύριο υποψήφιο του αντιπολιτευόμενου κόμματος CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, δεν είναι τυχαίο. Η όλη διαδικασία σχεδιάστηκε, ξεκίνησε, εκτελέστηκε και συντονίστηκε από το δεσποτικό καθεστώς. Οι δηλώσεις του κυβερνητικού συνασπισμού για διάκριση των εξουσιών, ανεξάρτητο δικαστικό σύστημα, εμπιστοσύνη στα δικαστήρια κ.λπ., είναι παράλογες. Όλοι στην Τουρκία γνωρίζουν και βλέπουν ότι πρόκειται για πολιτική επιχείρηση.
Οι πραξικοπηματίες του 1980 ασκούσαν απευθείας βέτο στους υποψηφίους πριν από τις εκλογές! Σήμερα το δεσποτικό καθεστώς χρησιμοποιεί αντ’ αυτού τα δικαστήρια!
Η επικρατούσα διεθνής κοινή γνώμη εξέλαβε αυτή την είδηση ως «ο Ερντογάν συνέλαβε τον πιο σημαντικό πολιτικό του αντίπαλο». Η αντίληψη αυτή ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιλμάζ Τουντς, υποστήριξε ότι «είναι ανεύθυνο να συνδέουμε αυτές τις συνεχιζόμενες έρευνες με τον Ερντογάν», ωστόσο ο ίδιος ο Ερντογάν το διέψευσε. Πράγματι, μόλις δύο μήνες πριν, στην ομιλία του στο τοπικό συνέδριο του κόμματος στην πόλη Ικόνιο, χρησιμοποίησε μια έκφραση που σημαίνει στα τουρκικά ότι το μείζον χαρτί δεν έχει παιχτεί ακόμη, υπονοώντας έτσι τη μελλοντική στροφή των χειρισμών εναντίον του δήμου της Κωνσταντινούπολης και του Ιμάμογλου. Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ομόφωνα προπαγάνδισαν αυτές τις λέξεις σε αυτήν ακριβώς τη γραμμή˙ ως εκ τούτου, ο Ερντογάν ανέλαβε την ευθύνη αυτής της διαδικασίας από την πρώτη στιγμή, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του υπουργού του. Δεν έχει νόημα να συζητάμε αυτές τις δίκες σε δικαστική βάση, τη στιγμή που ακόμη και η κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη για αυτές ως πολιτική επιχείρηση. Το δεσποτικό καθεστώς χρησιμοποίησε τα δικαστήρια και την αστυνομία για να αποκτήσει εξουσία παρόμοια με αυτή που χρησιμοποίησε η χούντα το 1983, ασκώντας βέτο στους υποψηφίους από το εκτελεστικό της όργανο που ονομάζεται Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Ο εξαναγκασμός αυτός είναι και θα είναι για πάντα παράνομος!
Η καταστολή του δεσποτικού καθεστώτος και το όπιο που προσφέρει η αντιπολίτευση
Το δεσποτικό καθεστώς γνωρίζει πολύ καλά τη μη νομιμότητα της κίνησής του. Ως εκ τούτου, επιδιώκει να καταστείλει την αντίδραση που προβλέπουν ότι θα έρθει κλείνοντας δρόμους, σταματώντας γραμμές του μετρό, απαγορεύοντας όλες τις διαδηλώσεις και δημόσιες δηλώσεις, εφαρμόζντας κάθε είδους αστυνομική καταστολή και βία κατά του λαού και, εν ολίγοις, εφαρμόζοντας μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης μόνο που δεν την ονοματίζει. Ωστόσο, το δεσποτικό καθεστώς αντιλαμβάνεται επίσης ότι αυτή τη διαδικασία δεν μπορεί να τη διαχειριστεί με καθαρή καταστολή. Ως εκ τούτου, σχεδιάζουν να εκμεταλλευτούν πλήρως τις αδυναμίες της αστικής αντιπολίτευσης. Τις επόμενες ημέρες, το δεσποτικό καθεστώς θα προτιμήσει να επικεντρωθεί σε καταγγελίες για απάτη και κλοπή, επιδιώκοντας να νομιμοποιήσει τις παράνομες πράξεις του με αυτόν τον τρόπο. Ο κυβερνητικός συνασπισμός, που προσπαθεί να κάνει τους εργάτες και τον εργαζόμενο λαό να πληρώσουν το λογαριασμό της οικονομικής κρίσης και ως εκ τούτου έχασε μεγάλη υποστήριξη ακόμη και από τη δική του βάση, θα προσπαθήσει να παρουσιαστεί ότι αγωνίζεται ενάντια στους ανέντιμους εργολάβους, τους εκμεταλλευτές και τους μπράβους των ιμπεριαλιστών.
Η απάντηση του Ιμάμογλου στις επιθέσεις, με τα λόγια: «Αυτοί που μου αφαιρούν το πτυχίο σήμερα, θα σου πάρουν την περιουσία αύριο», παίζοντας με τις ευαισθησίες των ιδιοκτητών ακινήτων, εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του δεσποτικού καθεστώτος. Το κόμμα τής αντιπολίτευσης, ανησυχώντας για την πτώση του χρηματιστηρίου και την άνοδο των συναλλαγματικών ισοτιμιών μετά από αυτά τα γεγονότα, με τη δήλωση ότι «οι ξένες επενδύσεις δεν θα έρθουν όταν δεν υπάρχει κράτος δικαίου», ποντάρει ακριβώς εκεί που θέλει η κυβέρνηση. Από τη φιλοδυτική αστική ένωση TUSIAD μέχρι την αστική αντιπολίτευση του CHP, αυτός ο λεγόμενος άξονας αντιπολίτευσης είναι καταδικασμένος να συντριβεί μπροστά στον δεσποτισμό. Ο λόγος είναι προφανής. Τα αφεντικά θα συμφιλιωθούν αμέσως με την κυβέρνηση όταν αντιληφθούν οποιαδήποτε απειλή για τα κέρδη τους. Το έκαναν και στο παρελθόν. Οι ξένες επενδύσεις, οι οποίες δήθεν εκτιμούν το κράτος δικαίου πάνω από όλα, θα καταλήξουν στο μόνο συμπέρασμα: η ισχύουσα εξουσία είναι η μόνη με την οποία αξίζει να διαπραγματευτεί κανείς για να βγάλει περισσότερα χρήματα στην Τουρκία. Οι ιμπεριαλιστές άρπαγες χρημάτων δεν θα αρνηθούν να εκμεταλλευτούν τις ευλογίες των υψηλών επιτοκίων μόνο και μόνο επειδή ο Ιμαμόγλου είναι φυλακισμένος. Και αύριο που θα κάνουν ουρά για να λεηλατήσουν τη δημόσια περιουσία στο επενδυτικό ταμείο, το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα ανησυχούν θα είναι η έλλειψη δημοκρατίας στην Τουρκία. Τα κατασταλτικά καθεστώτα είναι οι πιο αξιόπιστοι υπηρέτες των ιμπεριαλιστών ληστών.
Η «ανεκτή διαφθορά» είναι το mantra του δεσποτισμού, δεν έχει θέση στις τάξεις εκείνων που αγωνίζονται για την ελευθερία!
Όταν υπάρχουν ψεύτικα πανεπιστήμια στα Βαλκάνια και τον Καύκασο απλώς για να διευκολύνουν το εμπόριο πτυχίων υψηλόβαθμων αξιωματούχων του AKP, όταν το ετήσιο Ελεγκτικό Συνέδριο αποκαλύπτει απάτες αξίας εκατομμυρίων χωρίς να προκαλέσει καμία έρευνα, όταν ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του δεσποτικού καθεστώτος, ο πρώην δήμαρχος της Άγκυρας, Μελίχ Γκιοκτσέκ, πούλησε την πόλη κομμάτι κομμάτι συμφωνα με τα λόγια ενός από τους ιδρυτές του ΑΚΡ, του Μπουλέντ Αρίντς, όταν ο πρώην δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του με τις ίδιες κατηγορίες, είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι αυτή ακριβώς η ίδια κυβέρνηση παλεύει τώρα κατά της διαφθοράς. Ωστόσο, διαπιστώνοντας αυτό το γεγονός, δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα της κατεστημένης πολιτικής. Η «ανεκτή διαφθορά» δεν έχει θέση στις τάξεις της ελευθερίας.
Τέλος, δεν μπορεί κανείς να απωθήσει τον δεσποτισμό παρατασσόμενος πίσω από την αστική αντιπολίτευση. Ο κύριος φόβος του δεσποτικού καθεστώτος δεν είναι ούτε το CHP ούτε ο Ιμάμογλου! Ξέρουν πολύ καλά πώς να τους νικήσουν και πώς να τους κερδίσουν με το μέρος τους και να τους χρησιμοποιήσουν για τις δικές τους πλοκές. Ήταν το CHP που υποστήριξε το AKP χέρι-χέρι καθώς κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ήταν το CHP που επέτρεψε στο AKP να τροποποιήσει το σύνταγμα όταν ανέχονταν τις παράνομες ψήφους χωρίς σφραγίδες. Ήταν το CHP που δέχτηκε τις ήττες χωρίς καμία αντίσταση! Ακόμα κι αν ξεχνούσαμε το παρελθόν, σήμερα συνεχίζουν να υποστηρίζουν το AKP, λέγοντας ότι «στο εσωτερικό, είμαστε η αντιπολίτευση, αλλά όταν πρόκειται για διεθνείς υποθέσεις, είμαστε το κόμμα της Τουρκίας» και εντάσσονται στη διεθνή ατζέντα του AKP. Όταν οι τακφίρι-σεχταριστικές δυνάμεις πέτυχαν το πραξικόπημα στη Συρία, ήταν ο Ιμάμογλου που έστειλε έναν εκπρόσωπο εκεί πριν από τον Ερντογάν. Παρ’ όλη την καταστολή εναντίον του, το CHP δεν παύει να υποστηρίζει τις αντιδραστικές, σεχταριστικές και επεκτατικές πολιτικές της κυβέρνησης, παρά την καταστολή. Το CHP υποστηρίζει το αντεργατικό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα του Υπουργού Οικονομικών, του λεγόμενου «Βρετανού Μεχμέτ», ακόμη πιο ένθερμα από τον ίδιο τον Ερντογάν.!
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων φοβούμενοι την απώλεια της περιουσίας τους θα υποκύψουν! Όσοι ενωθούν για την υπεράσπιση της εργασίας θα επικρατήσουν!
Το CHP προσπαθεί να παρατάξει πίσω του όλη την αντιπολίτευση ενάντια σε αυτή την επίθεση του δεσποτικού καθεστώτος. Μη ικανοποιημένοι με τον έλεγχο της σοσιαλιστικής αριστεράς, των μαχητικών συνδικάτων και άλλων μαζικών οργανώσεων της χώρας σε διαδηλώσεις, προσπαθούν να καταγράψουν αυτή τη σχέση εισάγοντας ένα «ψηφοδέλτιο αλληλεγγύης» στις προσεχείς προκριματικές εκλογές του κόμματός τους. Τα μέλη του CHP θα ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές όπου ο Ιμάμογλου είναι ο μόνος υποψήφιος. Οι άλλοι αναμένεται να ψηφίσουν στα «ψηφοδέλτια αλληλεγγύης». Καθώς το CHP σφίγγει τις τάξεις του, τα πιο μαχητικά στοιχεία τού κινήματος για την ελευθερία ενάντια στον δεσποτισμό εκφυλίζονται εντός των ορίων του κατεστημένου, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν. Η εργατική τάξη και οι φτωχοί εργάτες που εγκαταλείπουν τον κύκλο επιρροής του AKP ως αποτέλεσμα των κρίσεων και της βαθύτερης φτώχειας, κατευνάζονται μόλις μυρίσουν τη σάπια δυσωδία της αστικής πολιτικής στο CHP. Όσο είναι αληθινό τώρα να αντιστέκεσαι ενάντια στις επιχειρήσεις του δεσποτικού καθεστώτος, άλλο τόσο λάθος είναι να παρατάσσεσαι πίσω από το CHP. Ο αγώνας για την ελευθερία δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς να εξασφαλίσουμε στήριγμα στο αδύναμο υπογάστριο του δεσποτικού καθεστώτος: στους κόλπους της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Η πιο ένθερμη αστική τάξη που υποστηρίζει το CHP θα συμβιβαστεί με το δεσποτικό καθεστώς τη στιγμή που φοβάται ότι «μπορεί να μου πάρουν την περιουσία». Η μόνη διέξοδος για τα εκατομμύρια των εργατών, των εργαζομένων και των αγροτών, ανεξάρτητα από ποιο κόμμα ψηφίζουν, είναι να οργανωθούν και να αγωνιστούν ανεξάρτητα από το κεφάλαιο, το κράτος και τον ιμπεριαλισμό.