Akdeniz: Dünya devriminin yeni havzası!

The Mediterranean: new basin of world revolution!

البحر الأبيض: الحوض الجديد للثورة العالمية

مدیترانه: حوزه جدید انقلاب جهانی

Il Mediterraneo: nuovo bacino della rivoluzione mondiale!

Μεσόγειος: Νέα λεκάνη της παγκόσμιας επανάστασης!

Derya Sıpî: Deşta nû a şoreşa cihânê

Միջերկրական ծով: նոր ավազանում համաշխարհային հեղափոխության.

El Mediterráneo: Nueva cuenca de la revolución mundial!

La Méditerranée: nouveau bassin la révolution mondiale!

Mediterrâneo: bacia nova da revolução mundial!

Devrimci Isci Partisi(DIP): ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ AKP ΑΛΛΑ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ! ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΘΑ ΤΕΘΟΥΝ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ!

Χάσαμε πάνω από εκατό ζωές στο συλλαλητήριο της Άγκυρας στις 10 Οκτώβρη. Το Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα θρηνεί για όλους τους συντρόφους που χάσαμε· άντρες γυναίκες, νέους και γέρους, με τους οποίους  είχαμε ενωθεί στον αγώνα για ελευθερία, και εκφράζει τα συλληπητήρια του στις οικογένειες τους καθώς και στα σωματεία τους και τις πολιτικές τους οργανώσεις. Ευχόμαστε ειλικρινά οι τραυματίες σύντροφοι να αναρρώσουν σύντομα.

 

Η σφαγή της 10ης Οκτωβρίου είναι η μεγαλύτερη επίθεση εναντίον των εργατών και των καταπιεσμένων στην Τουρκική ιστορία σε μια στιγμή που ασκούσαν το δικαίωμά τους στη διαμαρτυρία. Είναι πιο αιματηρή από την «Ματωμένη Κυριακή» του 1969! Είναι πιο αιματηρή από την πρωτομαγιά του 1977. Είναι πιο αιματηρή από τη σφαγή του 1993 στο ξενοδοχείο Μαντιμάκ του Σίβας [Σεβάστεια]. Είναι πιο αποτρόπαια απ’  όλες τις επιθέσεις στους εορτασμούς της Πρωτομαγίας που ακολούθησαν μετά το πραξικόπημα της 12ηςΣεπτεμβρίου. Η σφαγή της 10ης Οκτώβρη, χωρίς αμφιβολία, είναι η μεγαλύτερη και στυγνότερη επίθεση σε συλλαλητήριο που οργάνωσαν τα εργατικά συνδικάτα.

 

Μπορεί να συγκριθεί μονάχα με μία αποτρόπαια σφαγή που αποτελεί παράδειγμα πέρα από τους ταξικούς αγώνες.  Τον Μάρτιο του 1992, το κράτος δολοφόνησε περισσότερους από 100 ανθρώπους, νέους και γέρους, γυναίκες και παιδιά στους εορτασμούς του Νεβρόζ στο Σιρνάκ. Αυτό ήταν η πρώτη βάναυση πράξη σε μια αλυσίδα σφαγών που ενορχήστρωσε το κράτος εναντίων των Κούρδων αδερφών μας στις αρχές του 1990.  Το σχέδιο για αυτές τις σφαγές αποκαλύφθηκε αργότερα το 1996 κατά τη διάρκεια του σκανδάλου Σουσουρλούκ. Η σφαγή του Σιρνάκ, ήταν η πρώτη από τις περιβόητες «1000 επιχειρήσεις». Εν ολίγοις, η Τουρκία βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα τρομακτικό σημείο καμπής. Η σφαγή στο Σούρουτς ήρθε ως άμεση συνέχεια των επιθέσεων στο Κομπάνι. Η 10η Οκτώβρη μετέτρεψε την Άγκυρα σε Σούρουτς και την Τουρκία σε μια άλλη Συρία!

 

Υπό αυτές τις συνθήκες, ενέργειες όπως εκφράσεις πένθους και αιτήματα για την ένωση όλων των πολιτικών ομάδων σε διαδηλώσεις αλληλεγγύης και περιορισμός του λόγου στο «όλοι οι υπεύθυνοι θα έπρεπε να παραιτηθούν», ενέργειες όπως δηλαδή του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, του επικεφαλής του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, οδηγεί μόνο σε περισσότερη καταστολή από το AKP και τον Ταγίπ Ερντογάν- αποκορύφωμα του οποίου ήταν και η πρόσφατη σφαγή.

 

Ο Ταγίπ Ερντογάν ζητάει αλληλεγγύη. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου ζητάει αλληλεγγύη. Και ο Κιλιτσντάρογλου υπόσχεται αλληλεγγύη. Η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός δεν έχουν ούτε ένα ζήτημα να επιλύσουν σε αλληλεγγύη με το AKP, τον Ταγίπ Ερντογάν ή τον Νταβούτογλου. Η μόνη απάντηση στις επιθέσεις εναντίον της εργατικής τάξης είναι ο ταξικός αγώνας! Απάντηση δεν μπορεί να είναι η οικοδόμηση αλληλεγγύης με την κυβέρνηση που εκπροσωπεί τις κυρίαρχες τάξεις, μια κυβέρνηση που σιγά, σιγά φέρνει την Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου και της βαρβαρότητας φαλκιδεύοντας όλες τις ελευθερίες που αποκτήθηκαν με κόπο.

 

Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για το σφαγείο της 10ης Οκτωβρίου. Και αυτό το σφαγείο λαμβάνει χώρα στην Τούρκια όπου η κυβέρνηση δεν έχει σηκώσει τα δαχτυλάκι της για να διώξει τους φυσικούς αυτουργούς των προεκλογικών εκρήξεων στη Μερσίνα, στα Άδανα και στο Ντιγιάρμπακιρ και τη βομβιστική επίθεση στο Σουρούτς στις 20 Ιουλίου. Γι' αυτό πριν ακόμα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποιοι είναι δράστες αυτή τη φορά,, μπορούμε να καταδείξουμε με το δάχτυλο την κυβέρνηση του AKP. Ο στόχος δεν είναι μόνο να μετατραπεί η Τουρκία σε μια χώρα όπου οι πολεμοκάπηλοι ενός εμφυλίου, οι φανατικοί και οι τακφίρι [εκείνοι που θεωρούν όλους τους άλλους άπιστους] έχουν ελεύθερα χέρια. Το μέλλον του AKP και του Ταγίπ Ερντογάν είναι τώρα πλήρως εξαρτημένο από τέτοιες οργανώσεις. Βρίσκονται σε ένα είδος ελεγχόμενης σύγκρουσης με τον ISIS, αποκρύπτοντας μια βαθύτερη συμπαιγνία. Αλλά υπάρχουν πολλές ακόμα οργανώσεις σε αυτήν την εικόνα: Ποια να πρωτοαναφέρουμε την IBDA-C, την Κουρδική Χεζμπολάχ που εμφανίζεται σαν ένα αθώο νόμιμο κόμμα (Hüda-Par), τις αποκαλούμενες Οθωμανικές Εστίες, τις Τουρκομανικές Ταξιαρχές; Το ερώτημα δεν είναι ποιος έβαλε τις βόμβες στο αιματοκύλισμα. Το ερώτημα είναι ποιος είναι ο υπεύθυνος που οι βομβιστικές επιθέσεις έγιναν ένα αναπόσπαστο τμήμα της Τουρκικής πολιτικής. Και πάλι είναι ξεκάθαρο ότι οι υπαίτιες πλευρές είναι η κυβέρνηση του AKP και ο Ταγίπ Ερντογάν.

 

Τα συνδικάτα και οι επαγγελματικές ενώσεις, που διοργάνωσαν το συλλαλητήριο της 10ης Οκτωβρίου διακύρηξαν διήμερη γενική απεργία. Αυτή τη στιγμή το σημαντικότερο καθήκον μας είναι να φέρουμε αυτή την απόφαση στην ατζέντα όλων των σωματείων και των ενώσεων, και να δουλέψουμε σκληρά για την εφαρμογή της.

 

Το εργατικό κίνημα πρέπει επίσης να συνταχθεί με επαγγελματικές ενώσεις και λαϊκές οργανώσεις έτσι ώστε να συσταθεί μια Ανεξάρτητη Επιτροπή Έρευνα που θα ανακαλύψει, αποκαλύψει και θα οδηγήσει σε δίκη και τιμωρία τους αυτουργούς του σφαγείου της 10ηςΟκτωβρίου μαζί και όλους αυτούς που τους υπέθαλψαν. Δικηγορικοί σύλλογοι και προσωπικότητες που χαίρουν ευρείας εκτίμησης πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν σε αυτό το εγχείρημα. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να αναγνωριστεί αυτή η Επιτροπή και να αποκτήσει πρόσβαση σε όλα εκείνα τα ντοκουμέντα, τους μάρτυρες και τα δεδομένα. Είναι ζωτικής σημασίας, η έρευνα αναφορικά με τη σφαγή της 10ης Οκτωβρίου να μην  μείνει στα χέρια του Αρχηγού Αστυνομίας- υπουργού εσωτερικών, ο οποίος δεν έχει καμία δικαιοδοσία ή πολιτική αρμοδιότητα και ο οποίος έχει αποτύχει κατά συρροή σε ζητήματα ασφαλείας κατά τη διάρκεια της θητείας του.

 

Ο υπουργός εσωτερικών πρέπει να παυθεί! Ένας υπουργός που δεν μπορεί να εμποδίσει τον θάνατο πάνω από 100 ανθρώπων σε ένα συλλαλητήριο δεν θα πρέπει να μείνει στο πόστο του. Πρέπει να παυθεί άμεσα ανοίγοντας το δρόμο για μια αξιόπιστη έρευνα. Είναι ένας αρχηγός της αστυνομίας με καμία απολύτως πολιτική αρμοδιότητα. Να μην περιμένουμε την παραίτησή του. Πρέπει να παυθεί!

 

Όλαταμέλησωματείων, νακαλέσουντασυνδικάταναστηριχθείκαιναοργανωθείηγενικήαπεργία!

Εργάτες, δημόσιοιυπάλληλοι, ιδιωτικοίυπάλληλοιπάρτεσυμμετοχήστηγενικήαπεργία!

ΝασυσταθείΑνεξάρτητηΕπιτροπήΈρευναςαπότασωματείακαιτιςλαϊκέςοργανώσεις!

ΠαύσητωνκαθηκόντωντουΥπουργούΕσωτερικών!

 

 

Κεντρική Επιτροπή του DIP 

Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα